Sen Sen Oldun Ben de Ben

Ruhumun su’samadığına

Bedenim aç kalır

Ruhumun ısınmadığına bedenim bedenim

Buz tutar,

Bedenim laf dinler, söz tutar…

Fahişe bedenlerde kol gezen eller,

Can çekişen ruhuna ateşler eder,

Oksitlenmiş hazineye dokunup

Çıplak ellerle

Hazineyi  kül; bedeni

Köle eder…

*

Her şey döner;

Hedefe, aslına kimi de hiçliğe…

Tohum fidana

Buz suya

İnsan toprağa…

Dünya döner,

Kaset başa döner,

Kömür küle, gonca güle

Kimi yanar –döner!

Başım döner;

Lakin ben sözümden dönmem!!!

*

Koskoca bir sır gizleyen,

İncir çekirdeği olmalı insan;

Dalların meyveye duracağı gün,

Kırılacağı hesabı yapmamalı

insan.

Çamurdan yaratıldığını bilmeli

ama

Çamura yatmamalı insan…!!!

*

Hiç kimseyi aynı sözcüklerle

Sevmedim ben!

Tatlar başka, tavırlar başka,

Söz başka, başka başkadır ten

Suya bulut; buluta su demedim

ben;

Suda bulutu; bulutta suyu

gördüm ben.

Bende sen gördüm ama, sende

Görmedim ki ben!

O zaman sen sen oldun; ben de ben